Бізнес на чэргах: чаму беларусам у Варшаве складана падацца на бежанства

Да нас выходзіць жанчына, прадстаўляемся журналістамі і распытваем яе, як тут усё ўладкавана. Яна стаіць тут з 4 раніцы, сама атрымала міжнародную абарону даўно, а цяпер нібыта дапамагае сыну.

Пасля пары хвілін размовы з намі яна раптам пачынае вельмі абурацца журналістамі, якія пішуць пра "прадаўцоў чаргі" ля кіравання.

— Ну вы калі пішаце, то пішыце ўжо праўду хоць бы. Я чула-чытала, што прадаюць і чэргі, і бойкі бываюць. Я не ведаю... можа і ёсць.

— Проста людзі скардзяцца, што адзін такі "прадавец" на сваё месца прыводзіць адразу чацвярых сваіх кліентаў. Вядома, звычайныя людзі будуць незадаволеныя.

— Ой, я не ведаю…

"Мне сказалі падысці да 7 гадзін"

Праз 40 хвілін пачынаюць падыходзіць людзі. Заўважаем дзвюх жанчын: адной з выгляду гадоў 40, другая крыху старэйшая за 20 гадоў. Яны знаёмыя і, здаецца, сваячкі.

Побач з імі ўжо стаіць той самы мужчына ў чырвонай куртцы. Дамы вырашылі падавацца на міжнародную абарону з дапамогай кансультантаў.

Да каго менавіта яны звярнуліся і колькі заплацілі — казаць не хочуць. Мужчына ў чырвонай куртцы маўчыць і ўсміхаецца, але нашай размове не перашкаджае.

Бліжэй да 7 раніцы людзей стала яшчэ больш. У канцы чаргі самотна стаіць мужчына гадоў 35-ці з сіняй тэчкай у руцэ.

— А вы самі прыйшлі падавацца? — пытаем мы.

— У мяне ўсё ўзгоднена.

— З кім?

— З чалавекам.

— Які вам заняў чаргу?

— Які будзе "весці" мяне.

— Як кансультант?

— Я звярнуўся ў нейкую фірму, мне сказалі падысці да 7 гадзін — вось прыйшоў, стаю, чакаю.

— А што гэта за фірма і колькі вы заплацілі?

— Ой, не ведаю. Знаёмая параіла патэлефанаваць, яна туды ўжо звярталася. Колькі грошай, не ведаю.

Крыху пазней гэты мужчына падсеў у машыну да жанчыны, якая нібыта прывяла сюды свайго сына. Узростам ён на яе сына не падобны, а паводзяцца яны як старыя знаёмыя.

"Замест аднаго адразу трое прыйшлі"

Каля белага "Пежо" кучкуется невялікая група мужчын. Адзін кажа, што прыйшоў на падачу са сваёй дачкой, а яшчэ заняў чаргу на просьбу пажылой жанчыны.

— Мы самі прыехалі сюды сям'ёй падавацца. Яшчэ жанчыну адну чакаю, яна пажылая — папрасіла ёй таксама заняць. Ну, наогул тут 2-3 фірмы звычайна займаюць. І хто з кансультантам — ім чаргу займаюць.

— То-бок на аднаго кансультанта — адзін кліент?

— Ну, сёння вось мы глядзім, што замест аднаго адразу трое прыйшлі.

— Атрымліваецца, яны вас адсоўваюць у чарзе.

— Ну а што яшчэ рабіць? У інтэрнэце бачыў, што іх паслугі каштуюць 1000-1500 злотых.

— Хіба? Улетку называліся лічбы ў 12 тысяч злотых.

— Колькі? Ну, у інтэрнэце чытаў да гэтага шмат, але такога не чуў.

"А вы думаеце, яны легальна працуюць?"

Бліжэй да 8 раніцы ахвочых трапіць ва Упраўленне ўжо шмат. Ля брамкі стаяць нашы старыя знаёмыя: жанчына, якая "чакае сына", мужчына ў чырвонай куртцы, побач — група іх кліентаў.