Што трэба зрабіць, каб Мінск не затапляла?

Каб у Мінску не было затаплення падчас залевы, дыяметр ліўневай каналізацыі павінен складаць каля шасці метраў, што супастаўна з памерамі тунэляў метро. Пра гэта распавёў галоўны інжынер "Гаррэміўнеўстока" Аляксей Фільчанкаў. Даўжыня такой сістэмы павінна быць каля 20 кіламетраў, але, на думку інжынера, горад не пацягне такое будаўніцтва, і яно не мэтазгоднае.

Паводле яго слоў, у Мінску на дадзены момант каля 100 кропак паўторных лакальных падтапленняў, а пяць гадоў таму іх было 150. Усё дзякуючы пастаянным работам па мінімізацыі іх колькасці.

— Будаўніцтва новых камунікацый вядзецца па ўсім горадзе. Недзе дадаюць дажджапрымальныя калодзежы — і гэтага дастаткова для лакалізацыі праблемы. Асабліва нізкія месцы патрабуюць больш істотных укладанняў і доўгатэрміновых рашэнняў, — кажа галоўны інжынер.

— Зараз у горадзе рэалізуецца праграма па змяншэнні нагрузкі на ліўнёвую сетку і больш хуткім апаражненні магістральных калектараў, разлічаная на тры этапы, — адзначыў Фільчанкаў. — З буйных праектаў — будаўніцтва калектара дыяметрам 2 метры да ачышчальных збудаванняў у вёсцы Яркова. Ён будзе перахопліваць паверхневыя воды прамысловага вузла "Заходні" — раёна ЦЭЦ-4 за МКАД. Раней уся гэтая вада сцякала ў цэнтр горада праз Фрунзенскі і Маскоўскі раёны. Адпаведна, знізіцца нагрузка на дзеючыя там калектары.

Таксама рэалізуюцца праекты будаўніцтва трох аварыйных выпускаў у раёне вуліц Ванеева, Васняцова і Пляханава, дзе знаходзіцца магістральны калектар "Сляпянка". Пры яго перапаўненні сцёкі будуць адразу скідвацца ў вадаём. Адзін аварыйны выпуск ужо на стадыі прыёмкі ў эксплуатацыю, два — завяршаюцца.

Падрыхтоўваюцца праекты аналагічных дадатковых збудаванняў у Маскоўскім і Фрунзенскім раёнах. Таксама на стадыі праектавання знаходзіцца калектарная ветка на праспекце Партызанскім, якая абароніць яго праблемныя месцы ад падтаплення. Найбольшыя аб’ёмы праектавання цяпер прыпадаюць на раён "Паўночны Бераг".