Лабковіч распавёў пра катаванні ў калоніях за згадкі ў СМІ

“Я лічу, што тыя ўмовы, у якіх знаходзіліся палітычныя вязні, я ў прыватнасці, гэта безумоўна катаванні ва ўсіх сэнсах, нават не трэба ў гэтым сумнявацца”, — распавёў палітвязень і праваабаронца “Вясны” Уладзімір Лабковіч. Так ён адказаў на пытанне пра ўмовы ўтрымання вязняў у месцах зняволення на канферэнцыі з палітвязнямі ў Вільні.

— Умовы былі надзвычай цяжкія. Я шмат у якіх месцах набываў, мяне “пакаталі” па краіне. Напрыклад, у калоніі №17 начальнік адразу сказаў, маўляў, ведаеш, што твае сябры на волі робяць з цябе “сакральную ахвяру” і мы ім дапаможам у гэтым ва ўсім?! “Раз яны вырашылі, што ты будзеш сакральнай ахвярай, значыцца, нам трэба адпавядаць гэтаму, мы ўсё зробім”.

Формула простая: калі ўзгадваюць пра цябе — мы проста пілінгуем інтэрнэт — адна згадка ў прэсе, незалежна дзе, і ты адразу едзеш у ШЫЗА. Згадак было шмат. ШЫЗА таксама хапала.

Лабковіч дадаў, што цяжка перажываў гэтыя сітуацыі, бо ШЫЗА ўяўляюць сабою вельмі халодныя адзіночныя камеры, у якіх цябе могуць пакінуць на шмат тыдняў запар.