Эміграцыя робіць нас яшчэ больш уразлівымі. "Чырвоныя сцягі" дамашняга гвалту

Як распазнаць дамашні гвалт? Здавалася б, простае пытанне, але многія не могуць убачыць "чырвоныя сцягі" і сказаць, што не — гэта не нармальна, гэта праява абьюза. Менавіта таму актывісткі стварылі спецыяльную памятку з індыкатарамі дамашняга гвалту.

"Гэтыя індыкатары ставяцца да любога чалавека, да любой персоны, да любога полу і гендэру, які можа праяўляць гвалт, можа праяўляць агрэсію, і гэта такая універсальная інструкцыя. Няма нейкага моманту, які адносіцца выключна да аднаго полу. Але праз тое, што ў нас так уладкавана грамадства, часцей за ўсё і гвалт, і агрэсія праяўляюцца з боку мужчын", — кажа Еўрарадыё прадстаўніца ініцыятывы супраць гендарнага гвалту "Не адной" Станіслава Цярэньцева.

Сапраўды гэтак жа, як і агрэсарам, ахвярай можа стаць чалавек любога полу, гендэру і арыентацыі.

"Чырвоныя сцягі" аб'юзера

У ініцыятыве агучваюць 13 індыкатараў таго, што вы можаце апынуцца ў адносінах з патэнцыйным агрэсарам.

1.  Імкненне да кантролю. Напрыклад, у вас пастаянна пытаюцца пра месцазнаходжанне, патрабуюць падрабязна даваць справаздачу, абмяжоўваюць вашу незалежнасць.

2.  Паскарэнне развіцця адносін. Часам могуць зрабіць прапанову або агучыць завесці дзяцей ужо праз некалькі дзён ці тыдняў пасля пачатку зносіны. Кажуць, "без цябе я ніхто" і да таго падобнае.

3.  Чалавек кажа пра ўсіх былых партнёраў толькі дрэннае.

4.  Ўспышкі лютасьці, самоагрессия і гэтак далей – прыкметы праблем з кіраваннем гневам. Нават калі чалавек часта проста " выбухае "з-за чагосьці — гэта ўжо"званочак".

5.  Пастаяннае абясцэньванне і сарказм, якія потым апраўдваюць "жартамі".

6.  Абавязковыя гендэрныя ролі. Маўляў, ёсць "сапраўдныя мужчыны" і "абавязкі" ў адносінах у залежнасці ад полу.

7.  Спробы вашай ізаляцыі, то ёсць памяншэнне кантактаў з вашымі знаёмымі, спробы падарваць да іх давер, забароны на працу.

8.  Ціск у сексе. Чалавек можа ігнараваць вашыя адмовы зрабіць што-то, працягваць настойваць на сэксуальным кантакце пасля "НЕ" або патрабуе сэксу без абароны.

9.  Сумесь ідэалізацыі і абясцэньвання. Сёння "ты мая каралева", заўтра — "бескарысная клуша".

10.  Парушэнне асабістых межаў. Партнёр можа хацець правяраць вашыя перапіскі, перабіраць вашы рэчы, ігнараваць ваша жаданне атрымаць больш прасторы ў адносінах.

11.  Пазбаўленне вас ідэнтычнасці ці права на свае погляды. Пастаянныя фразы ў духу "ты ўсё выдумляеш", "ты не разбіраешся", насмешкі над працай або ўяўленнямі пра свет.

12.  Стварэнне адчування вашай залежнасці ад партнёра. Маўляў, у эміграцыі вы не выжывеце без гэтага чалавека, або ў выпадку праблем са здароўем, працай і чым заўгодна.

13.  "Мядовыя месяцы" пасля выбліскаў агрэсіі. Спачатку закрычаў або ўжыў фізічны гвалт, а потым нібыта раскайваецца і, як кажуць, "шаўковы". І так па крузе.

Людзі ў эміграцыі асабліва ўразлівыя

Як кажа Станіслава, людзі ў эміграцыі знаходзіцца ў асаблівым уразлівым становішчы, асабліва калі гэта вымушаны ад'езд з дому, які можа быць сумешчаны з траўмай.

"І таму такім людзям праз тое, што яны знаходзяцца і так у цяжкім становішчы, неабходна адаптавацца, ім неабходна развязаць мноства пытанняў, якія тычацца легалізацыі працы, пытанняў, якія тычацца іх блізкіх.

Частая ноша, якая кладзецца менавіта на плечы жанчын і дзяўчат, таму што ў нас гэта жанчыны і дзяўчаты займаюцца пытаннямі ўладкавання дзяцей у садку, выбару лакацыі, уладкавання нейкага побыту, плюс часта застаюцца старэйшыя сваякі ў краіне, і клопат пра іх таксама кладзецца на дзяўчат і жанчын", — тлумачыць суразмоўца.

Пры гэтым дзяўчаты могуць быць часта эканамічна залежныя ад мужчын у міграцыі, што таксама дадае праблем са спробамі выйсці з сітуацыі дамашняга гвалту.

І калі з'яўляецца гвалт — гэта не толькі бывае складана адразу апазнаць як аб'юз, але ўзнікаюць і праблемы з атрыманнем дапамогі. Куды звярнуцца, калі ты ў іншай краіне? Як усё растлумачыць, калі ёсць моўны бар'ер? Такіх пытанняў шмат, акрамя таго, яшчэ і многія беларускія арганізацыі ў эміграцыі працуюць без фінансавання або ўжо зачыніліся.