— Хлопцы праходзяць адпаведныя курсы па баявой спецыяльнасці і ў хуткім часе, я маю надзею, што некалькі чалавек атрымаюць сяржанцкія званні, — кажа Шурмей.
— Некаторыя нашыя ваяры ваююць на сяржанцкіх і нават на афіцэрскіх пасадах, але па дакументах з’яўляюцца простымі салдатамі УСУ, — тлумачыць суразмоўца. — Трэба разумець, што для атрымання афіцэрскага звання патрэбен час — гэтага не варта чакаць вельмі хутка. Нам бы хацелася, каб было па-іншаму, але пакуль, на жаль, як ёсць.
Размовы пра тое, што беларусы, якія ваююць на баку Украіны, мусяць мець магчымасць атрымліваць воінскія званні (асабліва тыя, што атрымалі іх у Беларусі), вядуцца даўно. На думку камандзіра Палка Каліноўскага, каб змяніць сітуацыю, патрэбна актыўнасць з беларускага боку.
— Гэта мая кропка гледжання і гэта не вельмі прыемна гучыць, але калі нас было б нашмат больш, дык і стаўленне да нас было б іншым, і магчымасцяў больш. Нават не тое, што стаўленне — гэта рэальная палітыка. Украіна ваюе з Расіяй, і мы разумеем патэнцыял Расіі і патэнцыял Украіны.
— Ідэя сабраць усіх беларусаў з разных падраздзяленняў украінскага войску ў асобную адзінку невыканальная?
— Магчыма, так.
Беларускія добраахвотнікі, якія ваююць у складзе УСУ, не атрымліваюць афіцэрскіх званняў, хаця часта прымаюць важныя рашэнні і з’яўляюцца камандзірамі. Гэта не толькі абмяжоўвае доступ да сацыяльных гарантый, але выклікае пачуццё дыскрымінацыі, што можа дэматываваць і іншых патэнцыйных дабраахвотнікаў з Беларусі.
З пункту гледжання Украіны, абмежаванні ў прысваенні афіцэрскіх званняў замежнікам зніжаюць рызыкі ўцечкі сакрэтнай інфармацыі, даюць магчымасць захоўваць кантроль над каманднай структурай і прымаць рашэнні без ускладненняў.
