Полк імя Кастуся Каліноўскага адзначае трохгоддзе

Полк імя Кастуся Каліноўскага адзначае трохгоддзе. 9 сакавіка 2022 года, менш чым праз два тыдні пасля поўнамаштабнага ўварвання Расіі ва Украіну, беларусы сабраліся разам і ўтварылі сваю вайсковую адзінку.

Ваяры з ПКК выконвалі задачы ў Ірпені, Бучы, пад Мікалаевым, Херсонам і Запарожжам, на Севераданецкім і Лісічанскім напрамках, у Бахмуце і ў іншых гарачых кропках.

У дзень заснавання да ваяроў палка звярнулася Святлана Ціханоўская: "Беларускія добраахвотнікі паказалі: сёння ў Беларусі ёсць сучасныя героі. З першых дзён поўнамаштабнай вайны беларусы далучыліся да абароны Украіны. Яны абралі не жыць паводле прынцыпу «мая хата з краю». Бо гэтая вайна не чужая — вораг у нашых краінаў адзін і той жа. У ўкраінцаў намагаюцца адабраць тое, без чаго баімся застацца і мы — без права на сваю мову, гісторыю і культуру. Без права на свае землі і самавызначэнне.

За гэты час мы бачылі, як беларусы ваююць на франтах Украіны, ратуюць людзей з-пад абстрэлаў. Але адважныя, мужныя беларусы цяпер не толькі на полі бою. Людзі сталі героямі, бо ўзяліся дапамагаць зброяй, медыцынай, інфармацыяй, грашыма, ахвяруючы сваім часам, сродкамі і нават бяспекай. Беларусы працуюць у гуманітарных місіях, дапамагаюць бежанцам, перадаюць медыкаменты і пераганяюць машыны. Кожны з іх – прыклад таго, што мы не проста марым пра свабоду, але робім унёсак, каб дамагчыся яе як мага хутчэй.

Беларусы там, дзе трэба быць. Мы не заўсёды ведаем іх у твар. Можам не знаць імёнаў. Але ад таго, што іх прозвішчы не крычаць з загалоўкаў, яны не перастаюць быць героямі. Мы памятаем тых, хто загінуў, і шануем іх адданасць і смеласць. Мы памятаем Міхаіла Жызнеўскага, «Брэста» і Машу Зайцаву. Памятаем «Тура» і тых, пра каго напісана толькі «Імя не раскрываюць»...

У нас не пытаюцца, ці мы хочам жыць у час вялікіх падзеяў. Але калі ўжо давялося, беларусы робяць усё, каб гэтыя падзеі вялі да перамогі".

Вядома ўжо пра 65 беларусаў, якія загінулі на вайне ва Украіне, змагаючыся супраць расійскіх акупантаў.