Кіраўнік Беларусі спадзяецца, што з сёлетнім адкрыццём пасольства Беларусі пры Святым Прастоле гэтае супрацоўніцтва дасягне "якасна новага ўзроўню".
Няўжо ў Ватыкане заплюшчаць вочы на рэпрэсіі ў Беларусі і стаўленне Лукашэнкі да каталіцкай царквы і яе святароў?
— У Ватыкана ёсць вялікі дыпламатычны досвед, — нагадвае Каміль Клысіньскі. — Святары высокага ўзроўню — гэта тонкія дыпламаты, і яны ўмеюць размаўляць нават з самымі адыёзнымі дыктатарамі. Пра гэта ведае і Лукашэнка, і беларускі МЗС. І яны хочуць выкарыстаць гэта, і Ватыкан адкрыты да таго, каб быць пасярэднікам.
— Да чаго прывядзе супрацоўніцтва Лукашэнкі і Ватыкана?
— Калі кантакты з Ватыканам прывядуць да вызвалення вялікай колькасці палітвязняў, я буду толькі рады. Але я не думаю, што гэтыя кантакты адкрыюць новыя шырокія магчымасці супрацоўніцтва з Захадам.
Лукашэнка не гатовы. Ён бы хацеў памяняць палітвязняў на змякчэнне санкцый. Гэта яго рэальнае жаданне.
Трэба разумець, што мы маем справу з таталітарнай дыктатурай. Гэта ўжо не аўтарытарызм. Гэта таталітарызм, які, што яшчэ горш, вядзе супраць нас гібрыдную вайну. Пакуль толькі гібрыдную. Аднак усё гэта цягне за сабой шэраг наступстваў.
— Што рабіць?
— Я не хачу даваць парады дасведчаным дыпламатам Ватыкана — гэта іх шматвяковая дыпламатычная праца. Але такім пробным крокам для магчымых перамоваў праз Ватыкан і наладжвання кантактаў павінна быць, як мінімум, некалькі ўмоў.
Гэта спыненне рэпрэсій супраць святароў, вяртанне Чырвонага касцёла, памілаванне ксяндза Генрыха Акалатовіча, які ў канцы мінулага года, як мы ведаем, быў асуджаны на 11 гадоў калоніі ўзмоцненага рэжыму. Але гэта ўжо інфармацыя для Ватыкана.
