Сафія Сапега: перад вылетам Рому прысніўся сон, што мы прызямляемся ў Мінску

"Я ніколі не верыла ў прарочыя сны і іншае, — піша Сапега. — Але… у ноч перад вылетам з Афін Рому прысніўся сон, што мы прызямляемся ў Мінску... Прашу, не варта вінаваціць Рому ў тым, што ўсё так выйшла".

Сафія піша, што Раман "аберагаў і клапаціўся" пра яе "як умеў". "Гэта можна назваць каханнем, — піша яна ў лісце. — Далей усё будзе развівацца нялёгка, але спадзяюся, пройдзе гэты шлях годна".

Сафія Сапега сцвярджае, што не плача ў СІЗА КДБ. Адзіны раз гэта было, калі яна атрымала два першыя лісты з волі.

"Што тычыцца мяне, то я трымаюся, вельмі шмат чытаю, пастаянна чытаю, — апісвае сваё жыццё за кратамі палітзняволеная. — Толькі што дачытала "Трывожнае шчасце" Івана Шамякіна. 600 стар[онак] за тры дні. Прысядаю 100 разоў раніцай, спачатку прэс і іншае. Пішу дзённік...".

Сапега таксама піша, што, не маючы гадзінніка, арыентуецца "па званах... за акном". "У люстэрка сябе не бачыла з 25-га [траўня]", — з сумам дадае яна. "Я не здаюся. Я трымаюся", — запэўнівае сваякоў Сапега.