Эксперт: “Школы абавязкова павінны быць агароджаныя”

“Праезд да школы прадугледжаны для службовых аўтамабіляў. Падвоз прадуктаў у сталовую, напрыклад. А стаянкі для бацькоў дзяцей — яны павінны быць па-за межамі школы”, — гаворыць выкладчык кафедры “Прамысловае і грамадзянскае будаўніцтва” Беларускага дзяржаўнага універсітэта транспарту Таццяна Ціткова.

121115_pilecki_6koly.mp3

Пра стаянкі размаўляю з экспертам не проста так. Пасля трагедыі ля сталічнай 23-ай школы інтэрнэт проста выбухнуў — нехта накінуўся на аўтамабілістаў, другія абурыліся адсутнасцю перашкодаў для машын, якія могуць заехаць амаль пад самы ганак. Каб праверыць, ці сапраўды аўтамабілі ўяўляюць вялікую небяспеку для дзяцей, абыходжу чатыры мінскія школы. Вынік назіранняў здзіўляе — старыя савецкія школы аказваюцца больш бяспечнымі, чым сучасныя.

3-ая гімназія, што на вуліцы Веры Харужай, абнесеная высокім плотам.

23-ая гімназія, размешчаная на праспекце Незалежнасці, ўвогуле мае унутраны двор.

Заезд на тэрыторыю 24-ай гімназіі перагароджаны вялізнай жалезнай брамай.

3-ая гімназія, што на вуліцы Веры Харужай, абнесеная высокім плотам. Побач з гімназіяй толькі адзін вузкі праезд з невялічкім паркінгам і ляжачымі паліцэйскімі — разагнацца тут немагчыма. Як і пад’ехаць да самога будынка.

24 гімназія на Інтэрнацыянальнай вуліцы таксама знаходзіцца ў старым савецкім будынку. Заезд на тэрыторыю перагароджаны жалезнай брамай, замкнёнай на замок. 23-ая гімназія, размешчаная на праспекце Незалежнасці, ўвогуле мае унутраны двор — туды і на танку не заедзеш.

“Школа абавязкова павінна быць агароджаная. Абавязкова. Я думаю, што стаянкі для аўтамабіляў павінны быць менавіта за агароджай”, — пераконвае мяне выкладчыца кафедры прамысловага і грамадзянскага будаўніцтва Беларускага дзяржаўнага універсітэта транспарту.

Але гэта не заўсёды так. Асабліва, калі паехаць у новыя мікрараёны. Няма агароджы і ля сумнавядомай школы №23. Толькі знакі, якія забараняюць праезд, і на якія мала хто звяртае увагу, калі не знаходзіцца месца для аўтамабіля.

Асабліва добра заўважная розніца ў планіроўцы старых і новых школ на здымках з космасу. Старыя часта схаваныя за жылымі будынкамі — дабрацца да іх можна пешшу праз двары. А калі школа пабудаваная ля шумнага праспекта (як 23-ая гімназія), то заехаць адтуль у двор школы проста немагчыма.

Гімназія №3. Праезд на яе тэрыторыю закрыты.

А гэта план пад'ездаў да школы №23, дзе адбылася трагедыя.

Дзьве новыя школы ў Каменнай горцы. Агароджы вакол іх няма.

Сучасныя школы іншыя. Больш светлыя, прасторныя, часта з вялікімі і прыгожымі стадыёнамі. А таксама без агароджы і са зручнай сістэмай пад’ездаў да самага будынку. Таццяна Ціткова расказвае, што яе дзіця таксама ходзіць у такую школу.

“У мяне дзіця у школу ходзіць, якая ўвогуле не агароджаная. І там машыны. Таксама страшна. А што з гэтым зрабіць — я не ведаю”.

Эксперт кажа, што адзінае выйсце — выкапаць для іх падземныя тунелі. Раней ці пазней гэта павінна адбыцца. Хаця б у ваколіцах школ.

“Школа абавязкова павінна быць агароджаная. Абавязкова. Я думаю, што стаянкі для аўтамабіляў павінны быць менавіта за агароджай”