І гэты фон неспрыяльны дзеля таго, каб заводзіць размову пра Беларусь як пляцоўку для перамоваў. Бо калі б такія перамовы адбываліся ў Беларусі, трэба было б думаць, як у Беларусі вызваляць палітзняволеных і спыняць рэпрэсіі.
Да таго ж, было б парадаксальна, калі б прэзідэнт ЗША Дональд Трамп прыехаў у Беларусь, дзе палітзняволеныя сядзяць у турмах і дзе не працуе ні адзін незалежны журналіст.
— Таму сама пастаноўка пытання адкрывае шмат магчымасцяў, і ўсе яны на карысць Беларусі як незалежнай дзяржаве. Але пакуль я не бачу з боку Мінска гатоўнасці рэалізаваць такі сцэнар на практыцы.
"Хоць і дыктатар, але не такая пачвара, як Пуцін"
Прыезд Келага ў Мінск сёння ў эфіры Еўрарадыё абмяркоўваў і палітолаг Павел Усаў. Ён кажа, што гэты візіт цалкам адпавядае парадыгме, якую Дональд Трамп задаў з першых дзён свайго прэзідэнцтва. Арганізаваць заканчэнне вайны і канструктыўныя перамовы з Уладзімірам Пуціным яму дагэтуль не ўдалося, а вось размовы з іншым, беларускім, дыктатарам могуць аказацца больш эфектыўнымі.
— Візіт Келага — гэта працяг палітыкі, якая, на думку Трампа, можа прывесці да стабілізацыі і разрадкі ў рэгіёне. І вось з Лукашэнкам Трамп можа згуляць у гульню, якую пакажа міжнароднай супольнасці як маленькую перамогу. Але гэтая гульня пачалася яшчэ пры адміністрацыі Байдэна і проста працягнулася пры існай адміністрацыі. Адным з вынікаў такой гульні стала вызваленне палітвязня Юрася Зянковіча [грамадзянін ЗША, — Еўрарадыё].
Усаў не выключае, што гэты візіт Келага можа прыспешыць працэс вызвалення палітвязняў.
— Калі Трамп некалькі гадзін вытрачае на тое, каб размаўляць з Пуціным, чаму яго адміністрацыі павінна быць сорамна паразмаўляць з Лукашэнкам, які хоць і “брутальны дыктатар”, але не пачвара, як Пуцін? — задаецца пытаннем Усаў.
Палітолаг лічыць, што Трамп і яго атачэнне спадзяюцца на вяртанне Беларусі ў стан да 2020 года, калі краіна была максімальна адцягнутая ад арбіты Расіі.
Поўную версію размовы з Паўлам Усавым глядзіце на Еўрарадыё.
